க
டன் வாங்குவது, வாங்கிய கடனை மீளச் செலுத்துதல் என்பதெல்லாம் பொருள் சார்ந்த, பொருளியல் சார்ந்ததாக இருந்தாலும், கடனை நிறைவேற்றுவதற்கு கடுமையான உடலுழைப்பும், பெரும் முயற்சியும் இன்றியமையாதது. இதனால் தான், இஸ்லாம் இதனை உடல்சார்ந்த இறைநம்பிக்கையின் ஒரு அங்கமாக அங்கீகாரம் அளித்துள்ளது.
கடன் கொடுப்பது, கடனை மீளச் செலுத்துவது என்ற இரண்டு அம்சங்கள் உள்ளன. அவற்றில், கடன் கொடுப்பது சம்பந்தமாக பேசாமல் கடனை மீளச் செலுத்துவது குறித்து இஸ்லாம் அதிகம் வலியுறுத்தியுள்ளது.
கடன் கொடுப்பது நற்குணம். வாங்கிய கடனை திருப்பி, கொடுக்காமல் ஏமாற்றுவது நேர்மைமற்ற செயல். அத்தியாவசிய தேவைகளுக்கு கடன் வாங்கிக் கொள்ளலாம். ஆனால் அநாவசிய செலவுக்கு கடன் வாங்காமல் இருப்பது தான் நல்லது. ஆனால் வாங்கிய கடனை முறையாகவும், முழுமையாகவும் திருப்பிச்செலுத்தி விட வேண்டும்.
அதனால் தான் நபி (ஸல்) அவர்கள் ஒரு தடவை, ‘எந்த மனிதன் கடன்பட்டு, அதை நிறைவேற்றாத எண்ணமுடையவனாக இருக்கிறானோ அவன் திருடனாகத்தான் இறைவனை சந்திப்பான்’ என்று கூறியுள்ளார்கள். (ஆதாரம்: இப்னுமாஜா, பைஹகீ)
மற்றொரு சந்தர்ப்பத்தில் நபி (ஸல்) அவர்கள், ‘இறைவா, மண்ணறை வேதனையை விட்டும், தஜ்ஜாலின் குழப்பத்தை விட்டும், வாழும்போதும், மரணிக்கும் போதும் ஏற்படும் குழப்பத்தை விட்டும், பாவங்களை விட்டும், கடனை விட்டும், உன்னிடம் நான் பாதுகாப்புத் தேடுகிறேன்’ என்று நபி (ஸல்) அவர்கள் தொழுகையில் பிரார்த்தனை செய்தார்கள். ‘தாங்கள் கடனை விட்டும் அதிகமாகப் பாதுகாப்புத் தேடும் காரணம் என்ன?’ என்று ஒருவர் கேட்ட போது, ‘ஒரு மனிதன் கடன்படும் போது பொய் பேசுகிறான். வாக்களித்து விட்டு அதை மீறுகிறான்’ என நபி (ஸல்) அவர்கள் எடுத்தியம்பினார்கள். (ஆதாரம்: புஹாரி)
கடன் பெறுவது என்பது நல்லவனைக் கூட பொய்யனாக மாற்றி விடுகிறது. அதனால் தான் நபி (ஸல்) அவர்கள் கூட கடனிலிருந்து விடுபட இறைவனிடம் வேண்டியுள்ளார்கள். கடன் வாங்குவது தவறில்லை. ஆனால் அதனை மீள வழங்கிவிட வேண்டும் என நல்லெண்ணத்துடன் பெற வேண்டும். அடுத்தவனை ஏமாற்ற வேண்டும் என்ற எண்ணத்தின் அடிப்படையில் கடன் வாங்கக்கூடாது.
ஒரு தடவை நபி (ஸல்) அவர்கள், ‘எவன் மக்களின் பணத்தை (அல்லது பொருட்களைத்) திருப்பிச் செலுத்தும் எண்ணத்துடன் கடன் வாங்குகிறானோ அவன் சார்பாக அல்லாஹ்வே அதனைத் திருப்பிச் செலுத்துவான். எவன் திருப்பிச் செலுத்தும் எண்ணமின்றி, அதை (ஏமாற்றி) அழித்து விடும் எண்ணத்துடன் கடன் வாங்குகிறானோ, அல்லாஹ்வும் அவனை அழித்துவிடுவான்’ என்று கூறினார்கள். (ஆதாரம்: புஹாரி).
‘அல்லாஹ் அவனது கடனை செலுத்துவான்’ என்பது அவனுக்கு ஏதேனும் வழியில் பொருளாதாரத்தை ஏற்படுத்திக் கொடுப்பது ஆகும்.
அதேநேரம் கடன் கொடுத்தவர், கடன் வாங்கியவரிடம் கண்டிப்புடன் நடந்து கொள்ளும் உரிமையைக் கொண்டுள்ளார். என்றாலும், கடன் கொடுத்தவர் கடன் பெற்றவரை அவமானப்படுத்தவோ அசிங்கப்படுத்தவோ அடிக்கவோ திட்டவோ கூடாது. இதுவே இஸ்லாத்தின் போதனையாகும்.
கடன் வழங்கியவரும் கடன் வாங்கியவரும் இது தொடர்பில் இஸ்லாம் தமக்கு அளித்துள்ள உரிமைகளில் எல்லை மீறி செயற்படலாகாது. ஒருவர் நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு கொடுத்த கடனை வாங்குவதற்காக வந்து, கடினமான வார்த்தையைப் பயன்படுத்தினார். நபித்தோழர்கள் அவரைத் தாக்க முயன்றனர். ‘அவரை விட்டு விடுங்கள். கடன்கொடுத்தவருக்கு இவ்வாறு கூற உரிமையுள்ளது. அவருக்குக் கொடுக்க வேண்டிய ஒட்டகத்தின் வயதுடைய ஓர் ஒட்டகத்தைக் கொடுங்கள்’ என நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள். அதற்கு நபித்தோழர்கள் ‘அதை விட அதிக வயதுடைய ஒட்டகத்தைத் தவிர வேறு இல்லை’ என்றார்கள். அப்போது நபி (ஸல்) அவர்கள், ‘அதையே கொடுங்கள். கடனை அழகியமுறையில் திருப்பிச் செலுத்துபவரே உங்களில் சிறந்தவர் ஆவார்’ என்றார்கள்’. (ஆதாரம்: புஹாரி)
ஒரு பொருளை தர்மமாக கொடுப்பதை விட கடனாக கொடுப்பது தலைசிறந்தது எனவும் நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்’. (ஆதாரம்: பைஹகீ)
இது தொடர்பில் நபிகளார் விளக்கமளிக்கும் போது, ‘நான் மிஃராஜ் எனும் விண்ணுலகப் பயணம் மேற்கொண்ட போது சுவர்க்கத்தின் வாசலை கண்டேன். அதில் இவ்வாறு ஒரு வாசகம் எழுதப்பட்டிருந்தது. ‘தர்மம் செய்வதற்கு பத்து மடங்கு நன்மையுண்டு. கடன் கொடுப்பதற்கு பதினெட்டு மடங்கு நன்மையுண்டு’. அப்போது நான், ‘ஜிப்ரீலே (அலை). தர்மத்தை விட கடன் சிறந்ததாக இருப்பதின் நோக்கம் என்ன?’ என்று நான் கேட்டேன். அதற்கு ஜிப்ரீல் (அலை) அவர்கள் ‘யாசகம் கேட்பவர் எதை கேட்பாரோ அது அவரிடமே இருக்கும். கடன் கேட்பவர் அவர் தமது தேவையின்றி கடன் கேட்பதில்லை’ என பதில் கூறினார்கள்.’ (ஆதாரம்: இப்னுமாஜா)
கடன் பெறுபவர் தம்மிடம் இல்லாத ஒரு தேவைக்காக கடன் கேட்கிறார். அவ்வாறு ஒருவர் கடன் வழங்குவதின் மூலம் அவரின் தேவை நிறைவேறி விடுகிறது. வாங்கிய கடனை திருப்பி அடைப்பது அவரின் கடமை. எனினும் கடன் சுமையிலிருந்து மீண்டு வர அவருக்கு சிறிது கால அவகாசம் தேவைப்படும். கடன் கொடுத்தவர் கடனாளியை நிர்பந்தப்படுத்தாமல் சிறிது கால அவகாசம் கொடுக்க வேண்டும். இந்த அவகாசத்திலும் கடனாளி கடனை நிறைவேற்ற இயலாத போது மனித நேய அடிப்படையில் கடன் கொடுத்த நல்மனம் படைத்தவர் அவரின் கடனை தள்ளுபடி செய்ய வேண்டும்.
இது கடன் கொடுப்போருக்கு இஸ்லாம் கூறும் நற்போதனையாகும். என்றாலும் இந்த உலகை விட்டு மறைவதற்கு முன்பு தான் பட்ட கடனை அடைத்துவிட வேண்டும்.
முடியாது போனால் வாரிசுகளிடம் அடைத்துவிடும்படி மரணசாசனம் கூறிவிட வேண்டும். கடனாளியாக மரணிக்கும் போது இறைவனின் சுகபோக மறுமை வாழ்வும் கிட்டாது. இறைமன்னிப்பும் கிடைக்காது என்பதை கவனத்தில் கொள்ள வேண்டும்.
‘இறைநம்பிக்கையாளரின் உயிர் அவரது கடன் நிறைவேற்றப்படும் வரை (நல்லோர்களுக்கு வாக்களிக்கப்பட்ட சுகபோகமான, அருள்நிறைந்த பதவியை அடைய முடியாமல்) தொங்கிக் கொண்டிருக்கும் என நபி (ஸல்) கூறினார்கள்’. (ஆதாரம்: திர்மிதி)
கடனை நிறைவேற்றாமல் இருப்பது சாதாரணமானது அல்ல. கடன்பட்டு இறந்து போனால், அவனுக்கு இறுதித் தொழுகையும், இறுதி பிரார்த்தனையும் கூட புரிவதற்கு இஸ்லாம் தடைவிதித்துள்ளது. அந்தளவுக்கு கடன் வாங்கிவிட்டு ஏமாற்றுவது பெரிய பாவமாகும். இதனை ஒவ்வொருவரும் கருத்தில் கொண்டு செயற்படுவது இன்றியமையாததாகும்.
அபூ மதீஹா…
